Bu Yavşaklar Var Ya

Bu, yavşakların dünyasın da var ya
aynı olmayacak hislerin
vede aynı bakmayacak göz...
Dilin dönemeyecek aynı
onların ıslak nefesinde yankılanmış
kelimeler vurmayacaksın,
basmayacaksın haddine!
Bu, yavşaklar;
söverler ruhuna en güzel kalbin.
Bu başı arızalı yüzlerinde ki gülüş var ya!
Bu metelik etmez duyguların israfı,
bu mahluk sınıfının tanımsızlığı
zamana gelmiş, olmalarındandır.
Ondandır bu yavşaklar;
her yerden girdiler kara bir bela gibi
yediler içtiler- yetmedi sıçtılar!
En güzel kalbin en temiz yerine.

Sevmek yok sana, bana, ona!
Payına bakıp hiç celallenme!
ne büyük aşktır o karnın doyması;
sıcak bir yer bulmak, hem de kuru
bir kaç kartonun üstünde sevgiye sarılmak,
bedavadır!
Ölümü satar bunlar faizsiz!
bu yavşaklar var ya, bu yavşaklar:
anadır, babandır, kardeşin,
bir dost, bir arkadaş!
Bir dünya olmuşlar kalleşlikte
el ele yüzerler, derisini insanlığın.

Elbet
en güzeli alma kavgası değil mi ki?
Yeme içme sevdası, sevişmek!
Bir adımın bin belasına düş;
zulüm senin tek bir iklimin, acı bir kış gibi gelecek!
Her köşede vurulacaksın, katlindir
bu yavşakların dünyasında.
Ah ulan! Bu yavşaklar var ya
adam gibi gezer kıyafetler için de
insanlığı kalmamış bir türün
her nimetine çöken bozgunluk halidir.
Bu yavşaklar var ya!
(.) kadar değersiz...