Akşam olunca karanlığa bürünürüm
Aynalarda hep hayal meyal görünürüm
Varla yok arasında geçiyor şu ömrüm
Yaşamak mı diyorsunuz bu yaşamak mı...
Bir elimde kadeh diğerinde siğara
Gözleri doluyor masamdaki bardağa
Yudumlayarak içiyorum ağlaya ağlaya
Yaşamak mı diyorsunuz bu yaşamakmı...
Mutluluğa varamadım uzaktan baktım
Güle hasret gönlümü dikenle avuttum
Ağlamak duygusunu ayrılıkla tattım
Yaşamak mı diyorsunuz bu yaşamak mı...
ANTALYA
Celal TopoKayıt Tarihi : 22.9.2005 12:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!