Bu yaşam Şiiri - Cemal Kaya

kahve de bir köşemiydi,
sordun mu sorunların at oynattığı beynine hiç,
o göz niye isyan etmeliydi?
kaygılar sırtüstü uzanıp midene,
ülser niye yapmalıydı?
sus,sus gayri,
yer etti beynimde yalnızlıığımın kahırı,
unuttum san ait olan ne varsa dünyamda.
bırak git beni,
aklın ermez.
zıt yaşamın özü,
güzel gözlerine bin derece,
çıtı-pıtı değil yaşamın gerçeği.
bildiğin,ezberlediğin,
sözcükler demeti değil.
bir Ç var herşeyin başında,
sonrasında koca bir I,
devamında K,
A,
sonunda,sonsuzunda R,
koca bir hiç uğruna ise,
bu iğrenç yaşamın,
kuytusunda bütün çırpınışların,
bırak ülserler sarsın midemizi,
beynimize baykuşlar tünesin,
ciğerimizi kelaynaklar yesin.
bu saatte ne olur gel benimle.
eğemen olmadığı çıkarların iğrençce,
çok uzakta değil,
düşünü kurduğumuz dünya...