Bu Yaşadığımız En Güzel Günken

Bu yaşadığımız en güzel günken
Birden yağdı dolu üstümüze,
Birden uçtu balonlarımız göğe
Bu yaşadığımız en güzel baharken.

Kimse kimseyi bilmezken,
Yediğimiz elma boğazımıza takıldı,
Öksürünce Adem, Havva sesi duydu,
Kimse kimseyi hiç tanımıyorken.

Tüm renkler sarı sıcakken,
Gece kalabalığı boğuyordu.
Bir yabancıydık nefes almaya,
Kader bile bizi öldürmeye niyetliydi.

Siyaha çalan tüm renklerde elimiz vardı,
Gözlerimiz aydınlık nedir bilmedi.
Helvadan puta tapanı bile vardı,
Öldüğünde insan hep soğuktu.

İşittik mi biz hiç kuş sesini?
Koştuk mu o çocuk gibi suyun içinde?
Hiçbirimiz kral, hepimiz kralcı,
Yalanlarımız sarmaşık beteri.

Bu yaşadığımız en güzel günken,
Birden hatırladık ölümü,
Birden çekildi içimiz içimize,
Bu yaşadığımız son ölümken.