Bu Yaşa Kadar Şiiri - Hanifi Kara

BU YAŞA KADAR

Ne ben karşı tarafı, ne de o taraf beni
İnanınki bu kadar, ne sevdim ne sevildim.
Ne ben, ne de o beni, hem de bu yaşa kadar
Başkası tarafından, ne övdüm ne övüldüm.

Aramızda sır kalsın, n’olur duyurma ele
Bu kurala uymazsak, aşkımız düşer dile
Terbiyemin gereği, karşı hak etse bile
Emin ol ki kimseye, ne sövdüm ne sövüldüm.

Sofrasına oturma, ağzına alma meyi
Kırmamaya çalıştım, hem kadını hem beyi
Nezâketim gereği, emin ol ki kimseyi
Makamımdan, makamdan, ne kovdum ne kovuldum.

Sevgi ile doldurdum, gönül kabı yüreği
Elbette farklı olur, aşk korunun küreği
Aile terbiyesi, fıtratımın gereği
Kavgadan uzak durdum, ne dövdüm ne dövüldüm.

Erzurum’da dadaşım, Maraşlıyım, Vanlıyım
Tarafsız olamam ki, Hakk’tan yana yanlıyım
Ağır dönüm değilim, birazda tez canlıyım
Bir iş yapmaya kalksam, hem evdim hem evdirdim…

24/09/’10
Hanifi KARA