Bu yalnızlık nerden geldi?
Dipsiz uçurumlardan kayıp giden yağmur gibi,
Bu yalnızlık nerden geldi?
Sancılı gecelerin ardından gelmez sanılan aydınlıklar misali.
Bu yalnızlık nerden geldi?
Her gelenin gelişi hatırlanmadan uğurlanması gibi.
Bu yalnızlık nerden geldi?
Her soruya bir cevap verilmesi,
Her cevabın sorularla ölmesi,
Bu yalnızlık neyin nesiydi.
İnsanlar dünyaya sığmamaya başlamış
Ve kosmosun sırlarını aramışken
Başlanılanların tekrar tekrar başa dönmesi başlamışken,
Kimdi bu insanları hiçe sayan!
Kimdi hiçlikleri var yapan,
Bu yalnızlık neyin nesiydi.
Her sapılan yollarda sahte güneşlerin gölgesi
Kimlerdi masum kalan,
Kendini günahsız sayanlardan arda kalan
Neydi, nerden, kimdi derken
Arkamızda hain bedenimizin çoktan kaçış gölgesi...
Kayıt Tarihi : 20.4.2017 12:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
26/03/2016 14:12
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!