Tut ki özledim; şarkılara,şiire veririm kendimi.
Hüzün çöker yüreğime.
Bir tatlı dile güler yüze hasretim.
Bıktırır artık bu yalnızlık beni.
İki arada bir derede gibiyim.
Ben sandım Arasat’tayım.
İkbal u huzur gençlikte gerekmiş.
Kocayınca gönlü neyleyim.
İsterse olmasın bir kapımı yitenim.
Sensizken de kendime yeterim.
13 Aralık 2009 Pazar
Kayıt Tarihi : 13.12.2009 14:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yakup Onat](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/13/bu-yalnizlik-beni.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!