Boynumuzu büktüler dişlerimizi söktüler
Kurşunlara siper olduk onlar güldüler
Konuşacak olduk kulağımızı çektiler
Bu yalan dünyanın çivisi çıkmış
Vatanı için çarpışan binlerce Mehmetçik
Kanlarıyla suladılar toprağı kan içtiler
Ektiğimiz bu topraklar için can verdiler
Bu yalan dünyanın çivisi çıkmış
Onlar omuz,bacak,kafalarıyla aldılar
Bazıları kağıda sarıp hediye yaptılar
Kendi topraklarımız da işçi de yaptılar
Bu yalan dünyanın çivisi çıkmış
Zenginin parası çenemizi yormaz bizim
Bu haksızlık değil mi sızlıyor içim
Hangi umutla doğacak oğlum,kızım
Bu yalan dünyanın çivisi çıkmış
Bir lokma ekmeğe baş mı eğsinler
Yoksa doğmadan mı arşa ersinler
Bu vatan bizim bunu da bilsinler
Bu yalan dünyanın çivisi çıkmış
Nefret dolu gönüllere sevgi ekmeye
Güzel yurdum için hep beraber el ele
Gün bu gündür bakma artık maziye
Bu yalan dünyanın çivisi çıkmış
Sevgiye darılma hasretle karılma
Dost diye de ecnebilere sarılma
Eski düşman dost olmaz yanılma
Bu yalan dünyanın çivisi çıkmış
22.11.2008
Engin ErgenKayıt Tarihi : 22.11.2008 19:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)