Bu yağmurlar ıslatıyordu aklımı

Bu yağmurlar ıslatıyordu aklımı
Hangi sakıncalı düşünce
Uykusuz bırakıyorduysa
“canı sağ olsun”
Diyebiliyordum içimden sessizce
Belki de biraz küfrederek seslice, bazen…
Bazen, bazen de küsüyordum sadece,
yada her zaman

Sen geliyordun gece olunca
Gece sen olunca
Ya da ben kendimce, bazen
Bazen, öyle çok istiyordum ki, sonra
Oturuyorduk diz dize
Yağmurlar vururken cama
Keskin ıhlamur kokulu çayımızı içiyorduk
Dumanını tütüyor mu tütmüyor mu bilmiyordum
Ay bakışlarından başka, ne, ne görebildiysem, bilmiyordum
Zamansızlıklarıma öykünüp
Kollarına sarmaşık oluyordum
Gece uzayıp gidiyordu
Bir gün hiç bitmeyecekti, sonsuza
Sonsuza kadar sürecekti yağmurlarım
Hiç ıslanmadan
Dibine düşmek istiyordum
Ağlamadan sadece
Bükümlü dudaklarda
Bir hikayenin sonu olsun artık,
Artık çok istiyordum
Artık son ve girilmez kapısı olsun istiyordum hayatın ki
kaçından çıktım yada girdim onu da bilmiyordum
Düşümden uyanmak istemiyordum
Hangi ses bölse
Gözlerimi kapatıp
Yalvararak seni diliyordum
Hep seni hayal ediyordum
Ihlamur kokusunu duysam da
Tek başıma tadı olmuyordu, bazen
Bazen, Yalandı her an seni diliyordum
Sanki bilmiyordum
Ihlamur kokularında,
Siyah iplik beyaz iplikten ayrılıncaya
Ve tekrar kavuşuncaya kadar, sonsuza
Sonsuza kadar senin oluyordum,
Sen bile bilmeden
Ben kendimdeyken yada,
Yada değilken, bazen,
Bazen hiç değildi
Asıl sen ve ben her zamandı
Gayri bundan gerisi harbi yalandı.