Bu Yağmurlar Şiiri - Yunus Cengiz

Görünen görünmeyen mevcudatın üzerine
Islak çarşaflar örten bu yağmurlar
Yüzümü yıkayan dudaklarımı çatlatan
Güneşi söndürüp kendi yağmaya başlayan
Bu yağmurlar uyandıramaz beni

İnsanların hakkında çileyerek konuştukları
Ne yapsalar da anca bir devinmeye
Islak bir uykuya bırakan
Damlalarının altında öpüşlerinin parça parça
Gök gürlemelerini kestiği
Bu yağmurlar uyandıramaz beni

Ki bu rüyadan uyanıp bir uykuya dalsam
Kaynar yağmurlar değil yüzümü bedenimi yıkasa
Bir kayıkla götürülüp uzak topraklara
Kök salayım ekseler beni
Yağmurlar yağmasa da ben dirilirim
Ben çürüsem de başaklarda dirilirim ya
Bu yağmurlar uyandıramaz beni

Yağmurların yıkadığı yüzümden öp beni
Yağmurların uyandıramadığı bu uykudan
Dudakların gürlesin uyandır beni
Çatlayan dudaklarım dudaklarına susamıştır
Bu yağmurları ben bir damla gibi içerim
Susuzluğum sanadır uyandır beni
Uyandırsan susuzluğumu dindirebilecek gibi