Beni bu eylül öldürecek
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Devamını Oku
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
hocam hadi ben neyse ama küçükler şiiri yanlış anlayabilir sonraki şiirlerinde küçükleri de göz önünde bulundurmanı dilerim başarılar...
Değerli kardeşim,
Yazdığın şiiri, hem eğitimci hem edebiyatçı hem şair hem de vatanını anasının namusu gibi düşünen bir vatan evladı olarak okudum.Diline ve yüreğine sağlık.Geriye söylenecek söz bırakmamışsın.Aynı burukluğu yıllarca yaşayan bir vatan evladıyım.Bu değerli sözlerine sonuna kadar katılıyorum.Sizin gibi değerli şahsiyetler dünyalar durdukça dursun.Saygılarımla.
gidişat iyi değil. tesbitler maalesef doğru.
ben gelecek nesillerin bizim cektigimiz. accilari cekmesini istemem. cünkü bazı güclüdevletler cok ileriyi düşünürken bizim ülkemizde yol yaptırmayı marifet bilenler var.aynı zamanda biliyolar ülkenin kimi köylerinde su yok acaba gelişen bir ülkede bu normalmi dünya uzaya cıkıyo biz.................. yol,su tartışmasi yapıyoz yok kömür yardımı beyaz eşya yardımı bnlarla ograşıyozhic kimse işşizlikten bahsetmiyo nere gidiyoz bilmiyorum...
öyle görünüyor ama değil biz onlara bırakırmıyız sanıyosun...yok öyle bu vatan BAYRAKLARI BARAK YAPAN ÜSTÜNDEKİ KANDIR VATAN UĞRUNDA ÖLEN VARSA VATANDIR..yani anlaşılan vatanı satanların değil...nasıl kazanıldığını bilenlerindir...bir zamanlar nasıl kazanıldı ise öyle korunur merak etmeyin...vatan uğruna ölen çok ama bir o kadar ölmeyi bekleyende var...bir avuç çapulcuya...hırsıza...yolsuza kalmaz...biz daha ölmedik...
birde geleceğini üç torba kömür ve beş paket makarnaya verenlere de sormak lazım bu vatan kimin diye biz bu vatana dedelerimizden ödünç aldık, evlatlarıma miras bırakmak için inşaallah ta en iyi şekilde bırakacaz
size tümüyle katılıyorum.
BU VATAN KİMİN?
Bu vatan toprağın kara bağrında
Sıra dağlar gibi duranlarındır
…diye başlayan ORHAN ŞAİK GÖKYAY’ın bu şiiri bizlere ilkokul sıralarında siyah önlükler içinde beyaz umutlarla okurken bizlere ezberlettiler. Ezberleyenlere yıldızlı pekiyi ezberlemeyenlere de kömür küreği ile dayak atarlardı. (bu dayağı çok yedim) Bu şiiri ezberleyen ağabeylerim ve akranlarım çeyrek asırdan fazla bir zamanda kimi seçilen, kimisi de atanan oldu.
Bu şiir yazılırken Çanakkale’de gençler ölüme, düğüne gider gibi gittiler. Toprağın altına yar koynuna girer gibi girdiler. Böyle kurtuldu ve böyle kuruldu bu Cumhuriyet…
Bu şiirdeki cümleler, duygudan ziyade bir realitedir. Bir ulusun yeniden doğuşunun, akıl almaz yokluklarına karşın, ulusal savaşımını kazanışının ve aydınlık günlere gelişinin tarihsel bir anlatımıdır.
Bu şehitlerin üzerine trafik şehitleri eklenirken (halen de eklenmekte) Veli GÖÇER’İN ve PKK şehitleri de üzerini nerdeyse kapatır duruma geldi. Yaşanan üç ihtilal de cabası… Yangılar, sel felaketleri, Faili meçhuller, suikastlar, gözaltı kayıpları da bunun adeta tuzu biberi olmuştur. Ekonomik sıkıntıdan bunalıma girip intihar edenleri, maganda kurşununa hedef olanları da siz ekleyin.
Gelin görün ki bu atananlar ve seçilenler, birbirini yerken siyasi ve ekonomik depremler kanser gibi sarmalamıştır her yeri… Bunu fırsat bilen kan emici yarasalar, karıncanın buğday çektiği gibi ülkem servetini dışarı çekmiştir.
Bu güzelim cumhuriyetin yiğit mimarları bu topraklara kendi kanını serperken, şimdiki torunları ise değil kan, tek damla ter dahi damlatmıyor.
Ağladıkça gözünde toprak dökülen köylüm ve elleri nasırdan çocuğunu okşayamayan asgari ücretli vergilere bağlanıp inim inim inlerken, yurdumun her köşesinde bir zengin yaratılıp (!) bankaları sırayla batırdılar. Eğer ki ORHAN ŞAİK GÖKYAY bugün yaşamış olsaydı acaba hangi şekil yazardı ve daha hangi kelimeleri eklerdi?
Ben mi? Kendimce yazdım.
Bu şiir okuduğum çocukluk dönemlerimi anımsıyorum. Anlamını bilmediğim sözcüklerden oluşan cümleleri okudukça, o çocuk halimizle bile tüylerimiz diken diken olurdu. Sonraları, cümleler içindeki bilinmeyenleri çözebilme ve olayları daha gerçek yönleriyle değerlendirebilme olanağı bulduğum zaman, bu “görkemli bir olgu, görkemli bir beğeniye” dönüştü. Daha sonra bu bildiklerimi, 2000’li yıllarının gençliğinin, seçilenin ve atananın yaptıkları ile yüzleştirdiğim zaman benim yazdığım şiir ortaya çıktı. Yorum sizin…
BU VATAN KİMİN?
Bu vatan malını gizli çalarak
İzini kaybedip kopanlarındır
Otuz yıl çalışıp bir ev alarak
Depremde başına kepenlerindir
Başa gelen dede hoca kadıyla
Vekil olan çaput başlı cadıyla
Ulu önder Atatürk’ün adıyla
Gösterdiği yoldan sapanlarındır
İnsan sürüsünü robot güdüyor
Ülkem yöneteni küfür ediyor
Teknoloji almış başın gidiyor
O da maalesef Japonlarındır
Mandal mandal bayilere asılan
Çıplak manken resimleri basılan
Köşeleri kare kare kesilen
Çanak çömlek veren kuponlarındır
Oturmuş koltuğa yapışmış eti
Şimdiki yönetim evvelden kötü
Her yıl beş nisanda açar paketi
Kırat ile halkı tepenlerindir
Daha Madımak’lar tütüp yanmadan
Dalına baykuşlar gelip konmadan
Tarikat şeyhlerine utanmadan
Bükülüp el etek öpenlerindir
İçki kumar kavga kucaklarından
Töre kanun olur bıçaklarından
Çatık kaşlı öfke ocaklarından
Mafya ile yasa yapanlarındır
Der Engini gerçekleri sezerken
Gördüğünü kalem ile süzerken
Her bir ferdi borç içinde yüzerken
Parayla bankaya tapanlarındır
benden de bu kadar sevgili dost
DENİZ ENGİNİ ŞAHİNOĞLU
MUSTAFA KEMALİ ARIYORUM.
Bana bir isim söyleyin,
Öyle bir isim olsun ki,
İçinde,Mustafa Kemal yazsın.
Gözlerini göreyim harflere bakarak.
Ellerini öpeyim,haritanın çizgilerinde.
Denizlerde,Limanlarda,tersanelerde,
Bir tek,Mustafa Kemali arıyorum.
Demiryollarının ağlayan raylarında,
Toros Ekspresinin siren sesinde,
İçine düştüğüm girdap kuyularında,
Kurtarıcı,Mustafa Kemali arıyorum.
Bandırma vapurunun küpeştesinde,
Kara denizin her metrekaresinde,
Ufuktan doğan güneşin her zerresinde,
Samsun Limanında Mustafa Kemali arıyorum.
Samsundan Amasyaya uzanan yoldu,
Bir piyade yürüyor,dağda bayırda,
İsmi de yok,ne bölük de,ne de taburda,
Milletinin içinde,Mustafa Kemali arıyorum.
Bir ilke bir inkılap gördüm,
Önce hayretle baktım,sonra güldüm.
Oysa yanılmışım çok üzüldüm.
Tarih sayfalarında,Mustafa Kemali arıyorum.
Bir bayrak dalgalanıyor bütün yurtta.
Gülümseyen tatlı bir renk var şavkında.
Şehitlerimizin akan kanı var onda,
Kanımda,Mustafa Kemali arıyorum.
Yurdun haritasını çizdi dört baştan.
Edirneden,Karstan,Hakkariden,Sinoptan.
Kurtuldu vatan ve millmet her yaştan.
Dünyaya hükmeden Mustafa Kemali arıyorum.
Sarı saçı,alev saçan gözleriyle,
Ulusa 'Zafer Bizim' diyen sözleriyle,
'Ya Ölüm,Ya İstiklal' diyen sesiyle,
Emreden,Mustafa Kemali arıyorum.
Bana bir göz gösterin masmavi olsun.
Bakışlarından dünyayı seyredeyim.
Kirpiklerinde,tüm yolları göreyim.
Yolda,Mustafa Kemali arıyorum.
O;Hazar da İmam,seferde Komutan !
O;tüm dünyaya örnek,yüce bir sultan !
O;Cumhuriyet,o;Millet,o bir Vatan !
Orda;Mustafa Kemali arıyorum.
OOOOO ABİM HARİKASIN YA.NASIL DA ANLATIYORSUN TÜRK MİLLETİNİN HALİNİ KEŞKE ELDE OLSA DÜZELTMEK AMA YOK HANGİ BİRİNİ DÜZELTECEKSİN.SİZİNLE TANIŞMAYI ÇOK İSTİYORUM.HAKKATEN BU SİTEYE GERÇEK,HARBİ,YÜREKTEN İNSANLAR GELİYORMUŞ İYİ Kİ BENDE BURADAYIM.HAYIRLI GÜNLER EMANETİNİZ ALLAH'A OLSUN
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta