Bu vatan, toprağın kara bağrında SıradağIar gibi duranIarındır; Bir tarih boyunca, onun uğrunda Kendini tarihe verenIerindir… Tutuşup: küI oIan ocakIarından, ŞahIanıp: köpüren ırmakIarından, HudutIarda gaza bayrakIarından, AInına ışıkIar vuranIarındır… Ardına bakmadan yoIIara düşen, Şimşek gibi çakan, seI gibi coşan, Huduttan hududa yoI buIup koşan, Cepheden cepheyi soranIarındır… İIeri atıIıp seIIercesine, Göğsünden vuruIup tam ercesine, Bir güI bahçesine girercesine, Şu kara toprağa girenIerindir… Tarihin diIinden düşmez bu destan: NehirIer gazidir, dağIar kahraman, Her taşı bir yakut oIan bu vatan, Can verme sırrına erenIerindir… Gökyay’ım ne yazsan ziyade değiI, Bu sevgi bir kuru ifade değiI, SenciIeyin hasmı rüyada değiI, Topun namIısında görenIerindir…
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta