Bu Vatan Kimin Şiiri - Niğmetullah Uçar

• 

  Deniz Şahinoğlu

  BU VATAN KİMİN?
  
  Bu vatan toprağın kara bağrında
  Sıra dağlar gibi duranlarındır
  …diye başlayan ORHAN ŞAİK GÖKYAY’ın bu şiiri bizlere ilkokul sıralarında siyah önlükler içinde beyaz umutlarla okurken bizlere ezberlettiler. Ezberleyenlere yıldızlı pekiyi ezberlemeyenlere de kömür küreği ile dayak atarlardı. (bu dayağı çok yedim) Bu şiiri ezberleyen ağabeylerim ve akranlarım çeyrek asırdan fazla bir zamanda kimi seçilen, kimisi de atanan oldu.
  Bu şiir yazılırken Çanakkale’de gençler ölüme, düğüne gider gibi gittiler. Toprağın altına yar koynuna girer gibi girdiler. Böyle kurtuldu ve böyle kuruldu bu Cumhuriyet…
  Bu şiirdeki cümleler, duygudan ziyade bir realitedir. Bir ulusun yeniden doğuşunun, akıl almaz yokluklarına karşın, ulusal savaşımını kazanışının ve aydınlık günlere gelişinin tarihsel bir anlatımıdır.
  Bu şehitlerin üzerine trafik şehitleri eklenirken (halen de eklenmekte) Veli GÖÇER’İN ve PKK şehitleri de üzerini nerdeyse kapatır duruma geldi. Yaşanan üç ihtilal de cabası… Yangılar, sel felaketleri, Faili meçhuller, suikastlar, gözaltı kayıpları da bunun adeta tuzu biberi olmuştur. Ekonomik sıkıntıdan bunalıma girip intihar edenleri, maganda kurşununa hedef olanları da siz ekleyin.
  Gelin görün ki bu atananlar ve seçilenler, birbirini yerken siyasi ve ekonomik depremler kanser gibi sarmalamıştır her yeri… Bunu fırsat bilen kan emici yarasalar, karıncanın buğday çektiği gibi ülkem servetini dışarı çekmiştir.
  Bu güzelim cumhuriyetin yiğit mimarları bu topraklara kendi kanını serperken, şimdiki torunları ise değil kan, tek damla ter dahi damlatmıyor.
  Ağladıkça gözünde toprak dökülen köylüm ve elleri nasırdan çocuğunu okşayamayan asgari ücretli vergilere bağlanıp inim inim inlerken, yurdumun her köşesinde bir zengin yaratılıp (!) bankaları sırayla batırdılar. Eğer ki ORHAN ŞAİK GÖKYAY bugün yaşamış olsaydı acaba hangi şekil yazardı ve daha hangi kelimeleri eklerdi?
  Ben mi? Kendimce yazdım.
  Bu şiir okuduğum çocukluk dönemlerimi anımsıyorum. Anlamını bilmediğim sözcüklerden oluşan cümleleri okudukça, o çocuk halimizle bile tüylerimiz diken diken olurdu. Sonraları, cümleler içindeki bilinmeyenleri çözebilme ve olayları daha gerçek yönleriyle değerlendirebilme olanağı bulduğum zaman, bu “görkemli bir olgu, görkemli bir beğeniye” dönüştü. Daha sonra bu bildiklerimi, 2000’li yıllarının gençliğinin, seçilenin ve atananın yaptıkları ile yüzleştirdiğim zaman benim yazdığım şiir ortaya çıktı. Yorum sizin…
  
  BU VATAN KİMİN?
  Bu vatan malını gizli çalarak
  İzini kaybedip kopanlarındır
  Otuz yıl çalışıp bir ev alarak
  Depremde başına kepenlerindir
  
  Başa gelen dede hoca kadıyla
  Vekil olan çaput başlı cadıyla
  Ulu önder Atatürk’ün adıyla
  Gösterdiği yoldan sapanlarındır
  
  İnsan sürüsünü robot güdüyor
  Ülkem yöneteni küfür ediyor
  Teknoloji almış başın gidiyor
  O da maalesef Japonlarındır
  
  Mandal mandal bayilere asılan
  Çıplak manken resimleri basılan
  Köşeleri kare kare kesilen
  Çanak çömlek veren kuponlarındır
  
  Oturmuş koltuğa yapışmış eti
  Şimdiki yönetim evvelden kötü
  Her yıl beş nisanda açar paketi
  Kırat ile halkı tepenlerindir
  
  Daha Madımak’lar tütüp yanmadan
  Dalına baykuşlar gelip konmadan
  Tarikat şeyhlerine utanmadan
  Bükülüp el etek öpenlerindir
  
  İçki kumar kavga kucaklarından
  Töre kanun olur bıçaklarından
  Çatık kaşlı öfke ocaklarından
  Mafya ile yasa yapanlarındır
  
  Der Engini gerçekleri sezerken
  Gördüğünü kalem ile süzerken
  Her bir ferdi borç içinde yüzerken
  Parayla bankaya tapanlarındır
  
  AL BENDEN DE BU KADAR
  
  ENGİNİ
  DENİZ ŞAHİNOĞLU

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Sinan Gamaci

  HAYATTA KALDIK TEK BASIMISA
  UNUTTUK ANAYI BABAYI HER KONUDA
  KAFAMIZI ALDIK TUTTURDUK AVRUPAYA
  SATTIK BU CENNET VATANI BIR AVUC PARAYA
  YAZIKDIR OLAMADIK SADIK BU VATANA
  UNUTTUK TOPRAKDA YATAN SEHITLERIMIZI
  KAHR EDIYORUM BU VATANI SATANI
  

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (2)