“Son ocak sönmeden” yurdumda benim,
Bu vatan bölünmez, bu bayrak inmez.
Bin yıllık tarih var ardımda benim,
Bu vatan bölünmez, bu bayrak inmez.
Gökyüzünde son güneşler batmadan,
Yeryüzünde son şafaklar atmadan,
İsrafil’in “kalk” borusu ötmeden,
Bu vatan bölünmez, bu bayrak inmez.
Birlikte dolaştık yaylada, kırda;
Birlikte can verdik bu cennet yurda.
Unuttuysan öğren, tarihe sor da;
Bu vatan bölünmez, bu bayrak inmez.
Kız alıp kız verdik, akrabamız var;
İsteyene candan merhabamız var.
İstemeyen bilsin, tek davamız var:
Bu vatan bölünmez, bu bayrak inmez.
Sırada bekliyor seksenlik dede,
Bir nidası var ki gök gürlemede.
Allah, gazâsını mübarek ede,
Bu vatan bölünmez, bu bayrak inmez.
Kınalı kuzular cennet kokulu,
Toprağına gül ağacı dikili.
Başucunda son sözleri çakılı:
Bu vatan bölünmez, bu bayrak inmez.
Onlar içimizde, ölmedi, hâşâ,
Tekbir sesleriyle yükseldi arşa.
Dinleyin, şehitler başladı marşa:
Bu vatan bölünmez, bu bayrak inmez.
Sönmez ufkumuzda bu hilâl, “sönmez”,
Türk’e yan bakanın ocağı yanmaz.
Söz verdi bu millet, bir daha dönmez;
Bu vatan bölünmez, bu bayrak inmez.
Yusuf DURSUN
24 Ekim 2007
İstanbul
Kayıt Tarihi : 24.10.2007 20:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Canım Türkiye'm, yarım asrı aşan bir süredir terör belasıyla boğuşuyor. Son günlerde artan olaylar ve sınır ötesi savaş ihtimali üzerine mehmetçiklerimize ve yüce Türk milletine hediyemdir.
yüreğinize sağlık bu yurdun en ucra köşesinde
düten bir baca kalana kadar size yürekten katılıyorum ki bu baurak inmeyecektir evvel allahın izniyle yüreğinize saplık saygılar
TÜM YORUMLAR (1)