Olmaz ki Şiiri - Midayet Kara

Karşına geçip, benimsin desem
Senin uğruna, her şeyi versem
Çağırdığın an, yanına gelsem
Gel bana, kulun kölen olurum

Gelip, sana aşkımı anlatsam
Her gece gelip, yanına yatsam
Bendeki derdi, bir yana atsam
Gel bana, kulun kölen olurum

Beni sevdiğini, desen bana
İnan ömrümü, verirdim sana
Hazanları yaşattın, sen bana
Gel bana, kulun kölen olurum

Görürsem, yıllar geçtikten sonra
Niye sevemem, diyorsun bana
Diyorsan aşka, veremem ara
Gel bana, kulun kölen olurum

Sen bana öyle, sevemem derken
Aşktan kaçmak için, daha erken
Buradan sessiz, çekip giderken
Gel bana, kulun kölen olurum

Biliyorum, beni seviyorsun
Neden böyle, inat ediyorsun
Burnunun düzüne, gidiyorsun
Gel bana, kulun kölen olurum

Bilirim sen bana, şaka yaptın
Görünce, gönlüme ışık saçtın
Kalbime derin, yaralar açtın
Gel bana, kulun kölen olurum

Ben senin, sevdiğini bilirim
Bil ki sana, bu canı veririm
Aşkınla, gece gündüz eririm
Gel bana, kulun kölen olurum

Midayet’im, sen neler yazarsın
Gün gelir, sen canından bezersin
Kendi mezarın, kendin kazarsın
Gel banal, kulun kölen olurum
(1023) Eylül 2015