Bu Ülke- Şiiri - Şair Dijraber

BU ÜLKE

Bu, ülkede yabancı,
Bu ülkede,
Ölüm yetişir bin yıllardır ekin niyetine
Harmanlarda toplanır canlar
Demir ökçelerle, bir bir ezilir başaklar.
En üstte, yularları ellerinde tutan tanrılar
Yabancı tanrılar var
Ve başakları ezmekle görevli
Tarla sahibi görünen
İşbirlikçi (ihanetçi) yerli tanrılar.
En altta da;
Tanrılarına sonsuz minnetle bağlı
Durmadan patoslanıp,
Kanı, canından ayrılan
Her şeyden habersiz başaklar

Bu ülkeye güneş doğmaz yabancı
Başaklar harmanlananda
Oluşan pusulu hava seyrelir sadece
Görüş mesafesi artar.
Kıyımlardan artakalan
Verimli mahsulün,
Sere serpe,
Ayrı gayrı
Yenilik manzarasından.

Bu ülkede güneş,
Ya tanrıların şişman vücutlarını
Bronzlaştırmak için vardır
Onlar yudumlarken gasp ettikleri,
Kumsallarda pahalı viskilerini
Ya da ham başakları
Yeni moda patosların
Damak tadlarına uydurmak üzere
Kıvamında sarartıp
Olgunlaştırmak için.

Bu ülkede,
Harmanlanmaktan bıkan başaklar var,
Sabah kıran, patosları dağıtan,
Ezildikçe sertleşen
Tanrıların mezelerine lokma olmamaya
Yeminli,
İnançlı başaklar
Yabanıl, zehirli otlar bellenmişti onlar,
Ne ilaçlar köklerini kurutabildi
Ne yolunmalar
Ne koparılmalar
Her başağında binlerce yeni muhalifler
Barındırırlar, temizlendikçe çoğalırlar.

Tanrılar sevmez onları
Mahsulün tacirleri de.
Pürüzdürler çünkü onlar.
Yüksek verimli
Son model
Makinalı sistematik tarım işleyişine

Bu ülkede Anneler var!
Azrailin Vampirlerle avlanmaya çıktığı
Çığlıklarını duyuramayan
Öksüz gecelerden
Yeni güne ağıtlarla,
Evlatsız doğan.

Ve, bu ülkede ÇOCUKLAR VAR YABANCI!
Bu dünyaya yetim düşen
Küçücük yüreklerinde
Koca dağlar büyüten çocuklar
Zirvelerinde bütün tanrılara
DİRENEN ÇOCUKLAR!

Bütün yıpratmalara rağmen
Ruhlarında isyan kartallarını
Bilinçlerinde özgürlük bülbüllerini
Ve kalplerinde sevgi çınarlarını
Büyüten ÇOCUKLAR! ...

21.11.2001/dijraber