Bu Türkü Dedemden Kaldı Arkadaş

Vatanın sembolü halkın müziği,
Bu türkü dedemden kaldı arkadaş.
Yurdumun hem suyu hemde azığı,
Bu türkü dedemden kaldı arkadaş.

Yıllar öncesinden dedem söylerdi,
Bazen gülerdi de bazen ağlardı,
Dertli söyledimi yürek dağlardı,
Bu türkü dedemden kaldı arkadaş.

Anam ekin biçer orak sallardı,
Salıncakta yatan bebek ağlardı,
Alın terim türkülere damlardı,
Bu türkü dedemden kaldı arkadaş.

Sevgimizi türkülerle anlattık,
Nice ıssız yolda türküyle gittik,
Derdi kederleri böylece attık,
Bu türkü dedemden kaldı arkadaş.

Çobana dost oldu çiftçiye gardaş,
Gizli sevdaları dinleyen sırdaş,
Hasretlik çekene oldu bir yoldaş,
Bu türkü dedemden kaldı arkadaş.

Yaralı kalplere bir merhem oldu,
Aşıklar söyledi teselli buldu,
Türküyü sevmeyen insanmı kaldı,
Bu türkü dedemden kaldı arkadaş.

Obadan obaya çok yankı yaptı,
Aşka gelen aşık sazını kaptı,
Türkü dinlemeyen yolundan saptı,
Bu türkü dedemden kaldı arkadaş.

Mustafa Usta’yım türkü severim,
Bağlama sesiyle arşa değerim,
Hem canım hem özüm hemde ciğerim,
Bu türkü dedemden kaldı arkadaş.

Mustafa USTA / 08.05.1999