Bu Topraklar Kimin?

Bir hayat ki;
Keşmekeşlerin cenderesinden geçen
Çilekeşlerin hikâyesi.
Onlar ki;
Bu topraklar için can vermiş Mehmetlerin,
Reşoların torunları.

Bir lokma ekmek davası sürüklemiş onları
Büyük kentlerin varoşlarına.
Tutunacak bir dal;
Sığınacak bir yer aramışlar kendilerine.
Yarınlarını yaşayacaklardı,
Umutlarını kondurdukları gecekondularda...

Alın terlerini dökmüşlerdi yağan yağmur
Ve buz kesen ayazlara hiç aldırmadan...
“Bu topraklar bizim” diyerek,
Gururla sahiplenmişlerdi
Atalarının kanları ile sulanmış o yerleri.

Hem de parsel parsel satan tefeciden satın alarak.
Oysa bütün zorluklara rağmen,
Yapmış oldukları
O derme-çatma evler bile;
Onlara reva görülmemiş itilip kakılmışlardı,
Cepheden cepheye sürüklenen
Birer işgalci misali…

Vermiş oldukları onca mücadeleye rağmen
Yapmış oldukları gecekondu yıkılmıştı başlarına
Ve tüm karşı koymalara aldırmayan dozerlere
İki de can vermişlerdi.

Sanmayın ki çelişkiler bitti.
Yıkımların altında hayatları sönmüş
O canların aynı dozerler tarafından
Bu kez de mezarları yerle bir edilmişti,
Kamulaştırma adına...

Peki! “Bu topraklar bizim.” diyen bu insanlar,
Kimin yurttaşları?..
Neden iki metrekarelik bir yer bile
Onlara reva görülmemiş.
Peki, neyin uğruna ölüme yürümüştü
Onca yitik can!..

Çanakkale’de, Gelibolu’da
Neyin uğruna, neyin?..
Kimler için bedel ödendi?
Kimler için can verildi?
Peki! bu topraklar kimin?..