Kadınım
Bu topraklardan
Gelir sesim
Sevdayla
Yoğrulmuş hamurum
Gücüm dünden gelir
Zor iştir
Bu toprağın kadını olmak
Benzemez
Sade insan olmaya
Güç ister
Yürek ister
Sade dişi olmak yetmez
Kadın olmaya
Sevmek gerekir hayatı
Ne olursa olsun bedeli
Gururludur
Bu topraklarda kadın
Katık eder ekmeğine ekmeği
Bilmez kimseler
Kışı bedeniyle yarıp
Bahara var gücüyle sarılır
Durulmaz kadın bu topraklarda
Çalışır durmaksızın
Tarlada ekini
İçerde mecburiyetleri
Sürer yaşadıkça
Hasta olmaz
Yorulmaz
Bu toprağın kadını
Dağları
Yüreğiyle devirir
Her şey olur da bu topraklarda kadın
Sudan duru ruhunu
Hapsedemez zorbalık
Bir başına kalsa hayatın içinde
Bir orduyla berabercesine
Kudreti bırakmaz elden
Sever
Buldu mu
Yüreğine eş bir sevgi
Özgürleşir daha
Severse
Dünya sever
Sevmezse
Yabancılaşır hayat
Sabahın alacasında
Düşer de tarlasına
Uşağı olmaz sevmediğinin
Nerden geldiğini bilir
Bu toprağın kadını
Gideceği yeri de
Evlattır
Anadır
Yardır
Arkadaştır
Ve dahası
Kardeştir
Bu toprağın kadını
Kadınım
Kadınız
Benzer mi kadın olmak
İnsan olmaya
Kayıt Tarihi : 5.5.2006 15:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)