Bu Toplumun İpi İşte Böyle Çekildi

Demokrasi kispesinde,
İnsan hakları dağıtanlar
Nereden başlayacaklarını iyi biliyorlardı.

Olmayan her zaman değerlidir;
Adı: zaaftır, kullanılacak kozdur.
(Nüfus çoktu, elde avuçta yoktu.
Açta-açıkta mutluluk mu olurdu?)
-Sen salak mısın be oğlum? Enayi misin?
- Çalışmayla ancak karın doyar.
- Baksana ağası-beyi nasıl yaşıyor?
-Soyacaksın, vurgun yapacaksın
-Gerekirse gözünü kırpmadan canını alacaksın
-Böyle köşeyi dönersin.
-Yoksa daha çok sürünürsün çook.
Diye diye zehirlendi her sokak, kirletildi.
Bu toplumun ipi işte böyle çekildi.

Bir bir başladı zincir halkalarının kırılması.
Olmayan her zaman değerliydi;
-Komşunun varsa senin neden olmasın,
-Be ahmak
-Külünü neyleyeceksin?
-Gözünü çıkarmalısın
-Dişini sökmelisin.
Ucuzundan haset pırlantaları serpildi,
Aç gözümüzün bebeğine.
Salındı aramıza, üç beş aç hayın çakal aramızdan seçildi.
Bu toplumun ipi işte böyle çekildi.

Olmayan her zaman değerliydi;
Mesela para ve güç
Eskiden pek az kişinin tekelindeydi.
Kraldan çok kuralcılar yoktu.
Ama onuru, namusu, vicdanı vardı insanın.
Bu topraklarda,
Hissedilen, paylaşılan, yaşanılan ortak türküler vardı.
Saygı-hürmet
Yardımlaşmak
Irgat gitmek, imece vardı.
Demli çay buğusuna gevrek gülücüklü sohbetler karışırdı.
Tanrım,
Nasıl kıydılar bu güzelim insanlar kendilerine.
Şimdi bu coğrafya ne kadar zıt kendi tarihine

19/08/2006 -İst