Bu Temmuz Akşamında Şiiri - Kadriye Akıncı

Uzun bir günüm daha boş hayallerle doldu,
Bir kez olsun gülmedim kısacık yaşamımda.
Bu gün yine derinden yalnızlık beni yoldu,
Yine moralim bozuk bu Temmuz akşamında.

Yıldızlar parladıkça ben burada sönüyorum,
Mutluluğun sembolü çünkü yoktur yanımda.
Bir şeyler bekler gibi odada dönüyorum,
Yine çok çok yalnızım bu Temmuz akşamında.

Dışarıda şu anda hiç kimsecikler yoktur,
Sensizliğin acısı bir kor gibi bağrımda.
Ben gibi yol bekleyen fani dünyada çoktur,
Seni çok çok özledim bu Temmuz akşamında.

Yazın bu sıcakları çekilmiyor hiç sensiz,
Seni hiç unutmadım resmin sanki karşımda.
Acep şimdi nerdesin ne yapıyorsun bensiz,
Terk ettin aşkım* beni bu temmuz akşamında.

(09.07.1997-Birecik)