Bu Soruların Sonu Yok ki! ...

Beni sorarsan eğer,
Bütün umutlardan azadeyim...
Bütün maviliklerin,
Bütün denizlerin,
Geceleri rahat bir uykunun,
Ve bir içten gülümsemenin,
Öteden beri sürgünündeyim...

Yoksulluğuma alıştım,
Çok şükür,
Hala karnım doyuyor,
Hala soluk alabiliyorum...
Peki yoksunluğum ne olacak?
Erken göçen sevdiklerim gibi,

Peki yaşarken yalnız bırakanlar?
Offf bu soruların sonu yok ki! ...