İle de görmek istiyorsan..
Gör!
Suratım bildiğin surat değil
İvme nedir ki
Sen uyanmadıkça
Işığın hızı bile yolumda sürat değil...
Sen uyanınca uyanacağım
Yemin ederim
Bu benim kaderim
Elmas...
Sarrafı ben olmadıkça
Ölçüsü kırat değil...
Cezayı kendim kestim
Hükmünü kendim verim
Bu sonuç berat değil
Artık yürümüyor kervan
Çöller vahasız kaldı
Yıkıldım soyuldum çöl haramilerine
Sarnıçlarda ki ses
Bir avuç bakirenin
Kadınlığa geçişi..
Şaman dedemin..
Samurayın intikamını anlattığı geceydi
Karınca kadar çalışkandı ellerim
Toprağını kazarken mazinin
Ölmüş eşeğe ağıt yakıyordu topal eşek
Badem gözlerini süzerken...
İnliyordu Mihriban
Yıkılıyordu duvar
Masal uyukluyordu rahlede
Kadın kadınlığını
Erkek adamlığını
Çocuk yanlızlığını arıyordu sofrada
Direkler çatlıyordu sehpalarda
Bir sefil idamı bekliyordu
Ve şehir...
Yüz yılları biriktirip
Acıları saklayıp büyütüyordu
Sen ben..
Ben, ben değilim
Bu beden arınmaz derken
Cetvelim kerat değil
Külhanım kırat değil....
Kayıt Tarihi : 26.1.2007 00:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!