Bu Son Yolculuk Şiiri - Selim Adım

Yolculuk,veda; gündüze geceye
Ayaklar üstünde, başa gidilen
Bakılır defterde, yazan heceye
Hesaplar içinde, hesap güdülen

Kedere sayarım geçen günleri
Herkes koşar iken, ben yatmaktayım
Geceye saklanmış, bir gönül eri
Gel diyor öylece; aranmaktayım

Herkesi çağırır, kendi gizemi
Kapılar çalınır, sessiz sedasız
Gündüzün açarlar,sırlı perdemi
Gideriz öylece,bak elvedasız!

Hazırsan ne alâ,esen rüzgâra
Yoksa seni bir yel, alır götürür
Vakitsiz mi gittin, sonsuz diyara?
Değilse günahın,seni bitirir

Her vakit,gezerdin,aynı yerlerde
Aklına gelmezdi,bu son yolculuk
Şimdi adın kaldı,o gölgelerde
Bırakır da giderler,hep çoluk çocuk