Yaprakların izinsiz firar ettiği sonbaharımda
yakamozların son yolladığı mektupta
yüreğimde kopan fırtınalarından habersiz
umut ışıklarının bekçisi
gözdeliğinin gözü sunuldu
kavuşamamanın son yolunda
yazılmamaya yazılı sen
unutulmak kadar yakınsan
Şimdiki uzakların uzağı olsan
korkmalar arası şoselerinde,
hiç korkmayan ben
hüzünlü ve türküleri kekeleyerek
ruhun resmini yapar gibi geldim sana
bu son gelişimin icadında aşk bulunda
bulunmaların ummasında
sana yüzüyorum
sıcak tut denizlerini
dalgalarını azdır
köpüklerinle öpücüklerini
bana sakla
ki ben sana akan en büyük kaynak
Kayıt Tarihi : 23.11.2007 11:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!