Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Ya insan?
"Herkes gider....
Bir kendi kalır..."
Varsa, yoksa sevdiğinin, içine umut, sevgi ektiğinin...
İyiliği ve güzelliği kattıklarının sesi...Nefesi kalır...
O nedenle... "görmediğini", bilmediğini, sevmediğini konuşma!
Sabrını nefsinin önüne koyma!
Güzeldi..
Ders gibi..
Tebrikler Engin Bey..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta