Bu Son Seferimiz Olsun- Garib Çoban

Bu son seferimiz olsun.

Fazla anlam yüklemeyin dünyaya, yarısı şükür, yarısı sabır, yarısı teselli, yarısı kahır.
Kimseyi bilmeden yargılamayın herkesin derdi kendine ağır.
Anlatmak ve anlaşılmak için de fazla yormayın kendinizi.
İnsanların yarısı samimiyetsiz, diğer yarısı da sağır.
Vefa, sevilenden çok sevene vaciptir.
Sevilen ise kendine doğru çekilen, gidilendir; almak veya bırakmakta hürdür.
Ey gönül, gördüğünü ört, görmediğini söyleme!..

Dünyanın kapısını kapattığımda sessizliklerimi, molalarımı, yalnızlık anlarımı seviyorum ve dinliyorum amellerimi.
Özü sözü doğru olanların ortak yönü de budur!..
Karşısındaki kişinin de içten konuştuğunu sanırlar.
Sadece kendin ol.
Seni görmezden gelenlere koşmayı bırak.
Çok fazla arkadaşa ihtiyacınız yok, sadece duada kendine arkadaş ol yeter.
Ey gönül, gördüğünü ört, görmediğini söyleme!..

Seni anlayanlara koşmaya başla.
İnsanların gerçek, kusurlu, ilginç, tuhaf, güzel, büyülü insanı görmelerine izin verin.
Kimsenin hikayesine gülme.
Onlar beni görmüyordu ama ben onları görüyordum.
Ey gönül teheccüt vakti ektiğin duaların gülistan olsun.
Şems vakti soluk almaya gelen nefesler huu’yla nefeslensinler.
Ey gönül, gördüğünü ört, görmediğini söyleme!..

Yol uzun ve daha seninki bitmedi.
Didesi giryan olan g/özyaşında bu sevgi nasıl bir kaynak.
Bu temizliktir gönüle akar.
İnsan dünyaya gelince tanışır ilk g/özyaşının iksiriyle.
Ne diye seslenir içimdeki dertler gizli sırdan.
Şırdaşı hak olanın gönül g/özü eylemez teheccüt vakti duada madenini.
Ey gönül, gördüğünü ört, görmediğini söyleme!..

Öğüt aldım sevgiden senden sonrasına, ölümü yazmışım.
Dilin, duygunun iç içe geçtiği yerde safran çiçeği tadındadır gözyaşı.
Herkesin ahlâk sattığı ve fakat kimsenin sattığı mamulü kullanmadığı zamanlara eriştik. Çıplak tacirler, elbise satıyorlar.
Anlaşılmak gibi bir derdimiz vardı.
Ne zaman ki kendimizi anlatamadığımızı fark ettik.
Ey gönül, gördüğünü ört, görmediğini söyleme!..

İşte o vakit susmalar dostumuz oldu.
umut, insanı uyandıran bir rüyadır.
Çünkü umut etmedikçe uykudayız.
Rüyasız bir uykuda, yarı ölü gibi günbegün tükeneceğiz.
Uyanmak gerekiyor; dirilmek ve silkelenmek!..
Ve bu uyanış, ancak bir rüyaya inanmakla gerçekleşebilir.
Rüyanın uyandırması için o rüyayı.
Ey gönül, gördüğünü ört, görmediğini söyleme!..

Hak yolunda, itikadi hassasiyetler içinde, salih amellere kapı aralayacak şeylerden seçmemiz lazım ki cidden gönlümüz uyansın.
Yoksa umudumuzu dünyevi heveslerin rüyalarına bağlarsak gaflet uykusuna dalıp sûr üflenince uyanmamız işten bile değil.
Sen seni ne sanırsın, elbet bir gün uyanırsın bir kabirde.
Ey gönül, gördüğünü ört, görmediğini söyleme!..

Kevser’i içmek istersen önce gel ehli beyte La ile.
İhlas’a ermek istersen, zahirde kalma gönül.
İnsanların ahmak sınıfı, kimdir bilir misin?..
Kendilerinin övülmesinden hoşlananlardır.
Ehlinden karşılıksız aldınız, ehline karşılıksız verin.
Ey gönül, gördüğünü ört, görmediğini söyleme!..

Çünkü görmeler artık dayandı sınıra.
Aşk kendisinden b/aşka O'nu gören olmadığı gibi.
O'na gizli kalan bir şey de yoktur.
O kendisi nedeniyle görünen ve kendisine gizli kalandır.
Teheccüt vakti arzusu olmayan kişi, şems vakti aşk arzusuna ulaşmıştır.
Gözler tamamladı işini, sıra şimdi kalpte.
Ey gönül, gördüğünü ört, görmediğini söyleme!..

Kendinden vazgeçmiştir gönül, kendinin farkında değildir?..
Kırdığın şeyi tekrar birleştirmen, onu bir bütün yapmaz.
Artık ona her baktığında, neden ve nasıl kırdığını hatırlayacaksın.
Sevgiyle yazılan şiir onu yazana değil, ona ihtiyacı olana aittir.
Pişman olacak, üzüleceksin.
Bu sebeple, kırma!..
Gönül vurulmuş ölmüştür arzusu olmayan insan.
Bu ölümün bedenen olması şart değil.
Ey gönül, gördüğünü ört, görmediğini söyleme!..
(Y.ed - Biz Bu Dünyaya Niçin Geldik Albümü)