Başka birisinin değil bu kan,
Çıkarttığım hançerin üzerinde parıldayan,
Yarılmış damarlarımdan durmaksızın boşalan,
Yine benim işte, benim kendimi yaralayan…
Farkına neden varamıyorum ki hiçbir zaman,
Hançerin ucunu kemiğime dayandırmadan,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
