Bu Son Nefes Şiiri - Mahmut Şevket Yurttaş

Çok seviyordum, ama şimdi...?
Söyleyecek söz bulamıyorum…
Bu güne kadar yaşadıklarımda…
Süslü yalanları görüyorum…

Her şey gönlüne göre olunca…
Hayat ne kadar da güzelmiş..
Sefasını süremeden dünyanın,
Cefadan zevk almaya başlamıştım…

Ama şunu anladım bu gün…
Gereğinden fazla sevmişim! ! !
Sevgimin altında ezilmişim…
Kimin umurunda ben yıkılmışım?

Yüzüm güler mi artık bilemem…
Sana tatlı sözler söyleyemem,
İçimdeki sana söz geçiremem,
Artık eskisi gibi de sevemem…

Sana söyleyecek sözüm çok, ama…
Bunları söyleyecek gücüm yok…
Başımı her eğişimde, susuşumda
Sana isyanım da yok, sitem de yok…

Bu belki son şiirim, son sözüm…
Suya düştü içimdeki kor közüm…
Eskisi gibi görmez artık gözüm…
Dağarcık kapandı, kalem kırıldı…
Çektin ya ipimi…
Bu son bakışım…
Bu son sesim…
Bu son nefesim…
14415- MANİSA