Daha başta iken sona yaklaştım
Sonu yaşamanın hazzına vardım
Baş hangi baştır son hangi son?
Son Allah’ın sonudur ondan tarafa dön
Bakışlarım sonsuzluğun ufkunda,
Aklım sonsuzluğun sahibindedir
O ebedi sırra erince gönül
Sonsuz perdenin açıldığını görür
Onun varlığında bulmak kendini
Yine onun varlığında geçmek kendinden
O nurun ışığında aydınlanıp görünmek
O ışıkta kaybolup sonsuzluğa gömülmek,
Yaşamın hazzı ne hoş ölümde ondan güzel
Ya Rab şüphesiz senindir ebedle ezel
Ölümü hatırlamak unutmak ondan da zor
Bu sırra ermek insanı ateşten ateşe kor
Sırra erince gönül kaybolur maddiyattan
Alır gıdasını yalnız maneviyattan
Her anım son limandır her nefes son hediye
Uzağa bakan gözler kapansın Allah diye…
Kayıt Tarihi : 13.8.2008 14:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!