Günlerim seni düşünerek geçiyor
özlüyorum seni yine; korkuyosundur sen unutur diye beni
ben de korkmaya başladım bu son gecelerden
üstüme geliyor odam eşyalarım anılarım
ellerim titriyor son bi kaç gündür; sitrestendir
gözüm seyiriyor onunda bi sebebi vardır muhakkak
kalbim öyle deli gibi atmıyor
sesim eskisi gibi gür değil
güçsüz olduğumu hissediyorum bu son geceler
herkes çok anlamsız geliyor
saçma şeylere gülüyor insanlar
mutlu mutlu gezmeleri canımı sıkıyor
özlemiyor kimse kimseyi benim seni özlediğim kadar
anlatınca da anlamazlar ki
bilmezler özlemi..
korkamya başladım ben bu son geceler hiç korkmadığım kadar
anlamak istemiyor kimse anlattıklarımı
umutsuzluk hali bu bende ki bilirim
sözlerimle inciticem yine tanrıyı anlayabiliyorum
ellerim titriyor bu son geceler bilirim sessizliğin soğukluğu bu
bu son geceler senin görütünle geçiyor
delirdiğimi düşünüyorum
pek hayırlı değil bu kendi kendime konuşmalarım
Kayıt Tarihi : 2.10.2010 22:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nazmi Bozkurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/02/bu-son-geceler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!