Bu Son Düş(üş) Üm Şiiri - Neşe Çavdar

Gözlerimi bir sonra ki cinayete
Hazır tutuyordum
Bir sonra ki perde ne olacaktı
Bu, kaçıncı yıkılış olacaktı
Belli değil
Kurduğun senaryo kaç perde
Ve kaç kişi paylaşıyor başrolleri?
Söyler misin?
Gidişin dönüşe mi işaret
Ya da bu gidiş çok farklı diyenlerden misin?
Sen de artık herkes gibi oldun
Ben zaten ölüydüm
Sen de katil.
Ama cesetler neredeydi?
Onlar kalmamış orta da
Yoksa sende mi suya attın arta kalanları?
Yoksa sende mi suç mahallinden kaçıyorsun?
Başkalarının gözyaşları nasıl olurdu da
Bende, gözlerimde canlanırdı?
Hayat albümüme takılı kalıyor
Mühürlediğim gözlerim
Sonsuzluğa umut bağlıyordu gülüşlerim
Ve yine sonsuzluğa umut bağlıyorum…
Düşler kayıptı,
Bulunamıyordu her yerde ve hiçbir şey oluyordu
Her şeyken.
…
İçimdeki hiçbir susuşu sana kusamadım
Oysa ne çok isterdim son kez kusmayı
Ki gerçi sonlar hep bir başlangıca gebe kaldı…
Gidişini neye yorayım bilmiyorum
Ama sen de artık herkes gibi oldun
Kelimeler kifayetsiz kaldı…
Tüm yıldızlara dilek tutarak,
Tutsak olacağına inandım
Ama yetmedi, göze aldığım hiçbir düş(üm)
Yerini bulmadı.
İmkânsız oldu,
İmkânı varken her şey!
Yürüyordun, yollar bitiyor zannediyordun
Ama bilmiyordun ki aslında yol değil
Sen bitiyordun.
Susuyordun ölüyordum
Konuşunca sonumu infaz ediyordun
Ne yapmalı da kapamalı bu yarayı?
Şimdi
Tüm gün batımlarımı öldürmeliyim
Yalnızlığa dem vurmalıyım anılarımı
Gömmek gerek yarınları
Öyle değil mi?
Ardından
Tekneme bir yeni can daha vermeliyim
Üvezlere yem etmemeliyim akan kanları
Ve susturmalıyım artık, ağlayan her şeyi
Ezelden yaramamalıydım, kanatmamalıydım
Bana kalmayanları.
Gidişinle,
Gevezeliğimi de beraberinde götürdün
Bak, her yanımız hiçbir yanımız oldu şimdi
Şizofren kimsesizliğim bile kafa tutuyor…
İmkânsızlığına sus ve git hadi
Yanan ama külleri bile bana kalmayan
Her şeyi savur beraberinde
Git…
Hırpalıyorum saramadığım yaralarımı
Ayrıcalıkken gözümde
Kimliğinle birlikte kimliğimi de
Kimsesizlere çaldırdın
Yani, artık sen de herkes gibi oldun
Bak, yine dalga geçiyor öfkene çaresizlikler
Aslında çaresizlik sendin
Çareler ise tükettiklerin.
Düşüncelerine ket vurma vaktidir
Bu son düşüm
Bu son düşüşüm
Cinayetlerde öldürmez artık beni
Hiçbir gidiş bu kadar yaklaştırmamıştı beni
Uzak kalan yanlarıma
Hadi şimdi git
Çaldıklarına yenisini eklemeden
Terk edişlerini sus ve bırak kendini karanlığa
…. Neşe ÇAVDAR