Bu son damlaydı
Sevdamı kederle suladığım
Yüreğime kök salmış hayalini kopardığım
Sevdamı sonsuzluğa yolladığım
Taşmıştı ruhum
Küskündü ayrılığım
Belki de bir ömür sürecek kırgınlığım
Ayrılırken el sallamadığım
Bu son damlaydı
Kapanan kapımda kalmadı aralığım
Bu son damlaydı
Taştı gönlümden döküldü sevda
Söndürdü güneşi karardı dünya
Ölümsüzde olsa bu aşk
Kırıldı kalbim bitti bu sevda
Benim için kötü bir mabetti dünya
Farz ederim ki bu aşk
Gördüğüm bir rüya
Bu son damlaydı
Boşalan kap yerini doldurmaz bir daha
Bu son damlaydı
Kalbimdeki sevda ateşini söndüren
Ruhumdaki hayalini öldüren
Kulaklarımda uğultu
Başımı döndüren
Gözlerimden sel olup
Seni benden alıp götüren
Ayin yaparcasına boşaldı göz yaşlarım
Kırıldı dallarım soldu yapraklarım
Belki de hasretinden
Kuruyacak toprağım
Aşk mabedinden bir daha dönmemesine ayrılığım
Bu son damlaydı
Kaybolduğum aşk mabedinde beni kendime getiren
2004
Cebbar KorkmazKayıt Tarihi : 24.1.2007 17:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Bu son damlaydı
Kaybolduğum aşk mabedinde beni kendime getiren 'çok güzel..tebrikler..Melih BAKİ
TÜM YORUMLAR (12)