Bu Son Bahar Yaşanacak

Boş kâğıda yazmıyorum tüm anılarımı
Defter aralarına sıkışmasın diye,
Özgür bırakıyorum sonsuza dek
Tıpkı artık sevmeye tövbekâr
Yüreğim gibi…
Sevgi incileri dökülmüyorsa da
Işıkları sönmüş göz pınarlarımdan,
Ellerim üşümüyor sevgisizlikten
Alıştırmadım avuçlarına diye,
Şarkılar mırıldanmıyorum
Ayak izlerimizin silindiği sahillerde,
Merak etme gülüm,
Acıtmıyor kalbimi geçmişin izi,
Sahi en son ne zaman içmiştik
Senle en son kahvemizi?

Hangi mevsimde kaldı özlemler,
Düşlerim hangi yağmurlarda ıslanıp
Sığındı köhne limanlara?
Hani güvercinler uçuracak,
Sevdamıza dilek tutacaktık ya,
Çabuk bitti
Uyanık gördüğümüz rüya…
Bütün notalarım sol fa sol değil
Eslerin notalarımdan fazla,
Sen zaten öldürürdün beni zaten
Kavuşsaydık bunca nazla.

Kaç sevgi yılı sonra biter hasretin,
Kaç ayrılık yıldönümünde yorulur
Sevgisizlikten yüreğin?
Alnımdaki hangi çizgi senden hatıra değil,
Hangi acım sığar birkaç satıra,
Ve hangi pişmanlık bozar
Mutsuzluk büyüsünü,
Yeryüzünde sevgisiz yaşanan yer var mı?
Bensiz yüreğin yirmi dört ayar mı?

Kaç kurtulabilirsen içindeki benden,
Sev sevebilirsen sevilmediğin kadar?
Hadi çağır uzak sahildeki martıları yine,
Kelebekler de konuyor mu ellerine?
Yasemin kokulu akşamlarda
Kadehleri kırıyor musun peş-peşe,
Uzak hayaller fikrini yoruyor mu?
Sevdiğin renk hala Mor mu?

Bak yine tomurcuk güller açıyor
Bülbüllerin küstüğü bağda,
Yine çiğler düşüyor sabah seherinde
Yaşamın kirpiklerine,
Uzaklaşan ayak sesleri kadar hüznümün yankısı,
Son karanlığı yolcu etmekte yağmurlu şafak,
Bütün sevdalar terk etse de şehri vuslatı
Bütün çalgılar dalsa da derin uykuya,
Tüm tınılara sağır olsa da kulağın,
Bu son bahar yaşanacak…
Kader tüm burçlara
Zafer sancakları dikse de,
Yenilgiye ben karar veririm ancak…

Murat Nail Güney 19 Ocak 2010 İstanbul.