Bu son olsun
Ellerime öyle bakmayayım bundan sonra, gözlerimin karnı doysun
Lekesi kalmadı, istemediklerim dışında bir ben varım artık yalnızca
Karın bile üstüne bırakmaz izini, öldü, gelmeyecek korkularım
İçimde, doğarken yandaş olmayan ne varsa yitti
Adını anmayacağım, en büyük başarım olacak bu sessizliğim
Rastlantısal değildi; değişim, dönüşüm, erişim, örtüşüm değildi
Temizlendi, kemiklerimin içine dek bir ben varım artık yalnızca
Iğıl ığıl azalıyor kulaklarımdaki çınlama, duymadığım ne varsa öğreniyorum
Kesinkes yeni bir tat için gerçekleşiyor bu
Gür, özgür bakışlarım için, neye baksam temiz olsun diye
Estikçe esinleniyor içim, duygularım baygınlıktan kurtuluyor
Çözümü bulduğumu bilmesem de olur
Ellerime yeter ki, öyle bakmayayım bundan sonra
Rızam var ki artık bir ben varım yalnızca
Kayıt Tarihi : 19.2.2024 08:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Notlar dizisi.
![Mustafa Enes Erol](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/02/19/bu-son-46.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!