Her defasında bu son deyip,
Alıyorum kağıdı kalemi elime.
Her defasında bu son deyip,
Uykusuz bırakıyorum gözlerimi.
Bir yaranın sızısındayken,
Yüreğime söz geçmediği gibi,
Gecem gözlerin karasındayken,
Uyku tutmaz ellerimi.
Yine bu son şiirimdir sana,
Ama bilirim çok geçmez üzerinden,
Elimde kalem,
Kağıt masamda,
Karışırken nefesim sigara dumanına,
Bulurum ben yine kendimi.
Yazarım seni göz görmemiş mısralara,
El değmemiş duygularla...
14/02/2011 23:38
Banu KenberKayıt Tarihi : 3.2.2013 23:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!