Kendi sokağımda kaybolmuşum ben,
Karanlık dar sokaklara yabancıyım.
Kediler bile tanımıyor artık,
Selam yok, sabah yok, merhaba hiç yok.
Bir zamanlar sevilirken burada,
Şimdi ismim bile anılmaz oldu.
Terkedilmiş eski bir konak gibi,
Yok olmayı bekler olduk galiba.
Gönlünün sokağı bana çıkmazdır,
Söyle sigaram mısın bırakamadım?
Hiç olmaz böyle misafirperverlik,
Açmadın bize kapı ve pencere.
Aldım bavulumu gidiyorum ben,
Geçerken bir görsem evin önünden.
Olamadım müsterih, kaçıyorum,
Yaktım ben bu sokağı, geri dönmüyorum.
Kayıt Tarihi : 30.5.2024 22:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!