Bu şiirin yazanı tatlı su ıstakozu olup hint okyanusunu azak denizine bağlayan bir gölde yaşamaktadır...
Alabalık dolaşıyor okyanusta
Gözlerinden çamur damlıyor
- bu şehrin sokaklarına benzer
bir yaprağı düşüren çığlığa benzer
bir ‘madde bağımlısı’
viyolonsel çalıyor
doğuştan yetenekli parmaklarıyla
adete kayıyor çeliğin ışıltısı
damarlarında
denizin yüzü bir kadının
adet bezine dönüyor –
Çamur damlıyor
Ilık ılık oluyor deniz
Sandalları, gemileri, giderek kıyıları yutuyor
Okyanusa kesiyor her yan
Alabalık çamura batıyor
“Sen nehirlere dön Alabalık
Bir uçtan diğerine
Köpük köpük gez dağları
Durgun göllerde yüz
Bir ovanın yeşilliğine sığın
Deniz kimseyi iflah etmez alabalık
Dalgalar kimseye yar olmamıştır “
Oysa her yan denizdir artık
- Tuzlu, ılık
gökyüzünün kızıllığı vurmuş üstüne –
Kaçamıyor Alabalık
Çamura yüreği damlıyor
“Sanık ve müdde-i umumi geldiler, açık duruşmaya başlandı, sanık söz istiyorum dedi,. gerek görülmedi, iddianame okundu, gereği düşünüldü:
Fiili taammüden aşık olmaya tam teşebbüsten ibaret olduğu anlaşılan sanığın müebbet hayata mahkum edilmesine.....'
Kinyas BülbülKayıt Tarihi : 22.10.2004 12:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)