Bu Şiirin İçinde Sen

Bir cümlenin içine saklanıyorsun bazen,
hiç fark ettirmeden.
Okuduğum her kelimenin arasında
sessizce soluyorsun.
Bir virgül kadar yakın,
Bir nokta kadar kesin.

Kitapların tozlu sayfalarında arıyorum Seni
ama hep bir yerde gizlisin.
Sanki bir yazar, Seni hep aynı cümlede bırakmış,
Hep eksik, hep tamamlanmamış.

Ellerim bir hikâye gibi dokunmak istiyor Sana,
Ama Sen bir metafor kadar uzaksın.
Şiirler yetmiyor,
Romana dökülüyor duygularım,
Ama hala Seni bulamıyorum.

Sen hangi paragraftasın?
Hangi başlığın altında saklanıyorsun?
Her okuduğum satır sanki bana Senden bahsediyor.

Ama bil ki, hangi kitap olursa olsun,
Hangi hikâye okunursa okunsun,
benim finalim hep Sensin.
Aşk