Bu Şiirin Bir Hikayesi Vardı

bu şiirin bir hikayesi vardı
elini avucumdan gizleyen bir karanlıktı
öpüşmek için sıramızı bekler bir hal
ve sırası çoktan geçmiş bir kaç kadındı
karşımızda ağlayanlar

yanlıştı,
bir kadın sürgün edilmiş aşklarını
dudaklarımızın çarpışmasında hatırlamamalıydı..

bir adam..
en çok öksüz bir sevdaya hitap eden kayalıkta
başını hala neden dik....

bu şiirin bir hikayesi vardı..
tesadüf bir gözgöze gelmenin arkasında yatan
bilinçli hisler, hissedişler
birbirimizde kendimize ait bazı parçalar
ve sunulmayı bekleyen bir hediye bekler
sarılışlar..

adamın herhalinden belliydi..
kadının adamı hiç bir zaman tanımadığı..

kadın da
adam zaten hiç bu kadar uzaklaşmamıştı..

bu şiirin bir hikayesi vardı..
göğsünde titreyen ellerimin heyecanı
ufak yaşta çıldırtan bir dürtü
ve neden olacak peki..
neden dilimin tadındaki bu uyuşma..

kadın yıllar sonra burada..

adam
sustu ve bir daha konuşmadı

bu şiirin bir hikayesi vardı..
elimi avucundan koparan bir aydınlıktı
sözlerin verilip yeminlerin tutulmayacağı...
bir hikayesi vardı
bu ayrılığın
yıllar sonra dimdik bir kafanın
boşluğa iliştirdiği bir şiir...

bu hikaye ve bu kayalık

düşen bir kadına
düşen bir yakınlaşma...