Bu şiirimi sana yazdım

Ben bu şiirimi yazdım keder yüklü masamda
Kahır dolu kadehlerimi içip bağırmalarımla
Karlar yağan saçlarımın ağırlıklarıyla
Ellerimim titrek üşütmeleriyle
Kalbimin hasret ritmisin in takılmalarınla
Sana bir şiir yazdım
Sözcüklerimin renklerinin değişmesiyle
Mideme saplanan özlemli buz saplanmalarımla
Sabah, gece bilmeden ağlamalarımla
Hayallerimin beklemeleriyle
Yağmurlu, karanlık düşlerimle
Gözaltlarıma ömrümün rüzgârları
Çizik atmasıyla
Sana şiir yazdım hece siz, kafiyesiz ce
Bendeki sensizliğinle
Belki yırtıp atacaksın belki gülüp geçeceksin
Ama yüreğine bir sancı oturunca
Saçlarına beyazlar dolaşınca
Başını önüne eğince
Bu adamı bekleyeceksin
Gelmeyince titrek, güçsüz ellerinle
Düşlerini toplayamaya çalışacaksın
Ben toprak olup ayağının altında gezerken
Yağmur olup yanaklarını ısıtırken
Beni anlayacaksın
Bu şiirimi dua gibi ezberleyeceksin
Ve
Her şeyle beni anacaksın
Her gün ardımdan dua niyetiyle
Okuyacaksın
Anladığında seni sevdiğim gibi
Sende beni seveceksin
Sevgilim