Toprağından taşından taviz vermeyen,
Bayrağın önünden selamla geçen,
550 gün sevdiklerine hasret çeken,
Mehmetçikleredir bu şiirim.
Elinde silahı nöbet beklerken,
Gözünü hedeften ayrılmazken,
Gece geç yatar sabah kalkar erken,
Mehmetçikleredir bu şiirim.
Bir mektup alınca öpüp koklayan,
Okuduğu her satırında ağlayan,
Yazdığı şiirlerle yürek dağlayan,
Mehmetçikleredir bu şiirim.
Gel tezkere diyerek şafak sayan,
Nöbette pür dikkat,uyumayan,
Kar kışta dağdan dağa koşan,
Mehmetçikleredir bu şiirim.
Herkesin arzusudur bu görevi yapmak,
Helaliyle askerliği yaşamak,
Kolaymı Türk kimliği taşımak?
Mehmetçikleredir bu şiirim.
Şehit olur düşer karlar üstüne,
Peygamberin nuru vurur yüzüne,
Bayrağı sarılır tabutu üstüne,
Mehmetçikleredir bu şiirim.
RAFET hep sizinle olacak,
Belki şehit belki gazi olacak,
Olsun bu vatana canımı veririm,
Şanlı mehmetçiklere hediyemdir bu şiirim.
1995
Rafet MadenKayıt Tarihi : 26.9.2003 04:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!