Sen, zaman kavşağının meçhul adresinde Cumartesi,
Bir trenin, bir süre, yersiz, dağ eteğinde beklemesi,
Uçsuz mürekkepsiz bir kalemin işlevsiz müsvettesi,
Ve dokunulmaz kalplerin en mahrem köşesi..
Seni; tozlu raflara, yağmurlara, yollara,
Seni senden kaçırıp, sana yollayanlara,
Seni emanet edip,sana bırakanlara,
bir tek senin görebileceğin bir yerden
sana gülümsüyorum...
onların duydukları kahkahalarım değil
aşkı tarif gerekirse sana
anlatayım
aşk ne biliyor musun
Devamını Oku
sana gülümsüyorum...
onların duydukları kahkahalarım değil
aşkı tarif gerekirse sana
anlatayım
aşk ne biliyor musun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta