Yalnızlığın deli bunu çöküyor içime
Sokaklara, caddelere salıyorum kendimi
Katarı hiç bitmeyen yollar geçiyor içimden
Kaldırımlara ileniyorum
Bir izbe gibi çöküyor ayak izlerim
Yaşamın evecenliğini sırtlamış kaldırımlara
Kaldırımlar bana gülüyor
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta