Yalnızlığın deli bunu çöküyor içime
Sokaklara, caddelere salıyorum kendimi
Katarı hiç bitmeyen yollar geçiyor içimden
Kaldırımlara ileniyorum
Bir izbe gibi çöküyor ayak izlerim
Yaşamın evecenliğini sırtlamış kaldırımlara
Kaldırımlar bana gülüyor
Bir nisan akşamı,serin bir günün,
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Devamını Oku
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,