Bu Şiire Meftunum Şiiri - Selim Adım

Sesler kısık olsa da, sükûtlar arşa gider
Zaten anlaşılsaydı, kelâmlar rücu eder

Hayat koyar gölgeyi, gölge bağrımda söner
Hasret oyar sevdayı, sevda serseme döner

Geceler gelmez olur, gündüzler ay’a seyran
Âlem beni anlamaz, gönül bilene hayran

Kavrulur zor cümleler, kelimeler peş peşe
Yanmaz hür ifadeler, düşseler de ateşe

Bi zar’ım avcılıktan,hedef ıska geçmekte
Şahitleri var av’ın, düşmedi sürünmekte

Nereye baksam ah’ın,yankılanıyor sesi
Çizgi çizgi efkâr’ım,dönüş veda busesi

Bu şiir benim değil, kafiyeler uyaksız
Başlama dedim daha, şiir olmaz ayaksız

Fecr’e kadar uyudum, gafil’im biliyorum
Bu şiir’e meftun’um,okudum gidiyorum