Bu Şiire Ad Koyun Şiiri - Vedat Akın

bir dua idi sanki duyduğum
kulağımın ta derinliklerinde
kalbimin yakınlarında
belki bir yalvarış

ağlayışımdı aslında
ölüp giden bir dostluğun
ardından anlamsızca
bir yakarıştı belki de

yalnızdım tutunacak
bir dalım bile yoktu
çaresizdim uçsuz bucaksız
yalnızlığın göbeğinde

kalabalığın tam ortasından
gelmiştim oysa yalnızdım
işte yalnızım onca kalabalığın ortasında
yine tek başına

yalvarıyorum gökyüzüne doğru
taptığım o yüce inanca
ama nafile o bile silmiş çoktan
hatta kara kaplı defterden bile

elimi attığım dal elimde kalıyor
ne iştir anlamıyorum
tutunamıyorum hiçbir dosta
ya da bir kuru dala

inançlarım bir bir yok olup
gidecek bir gün
korkuyorum ve yalvarıyorum
ama nafile

ve artık çekilip gideceğim
buralardan çok yakında
hiç kimsenin olmadığı
varolanların sessiz kaldığı
bir dünyaya

o gizli yolu bulacağım
o gizli ormanı arayacağım
ölüm ağaçlarının gölgelediği
o gizli yolda kaybolacağım
habersizce yine tek başına