Gün gelir ben bu şiirden çeker giderim
Doğrusu nereye gittiğimi ben bile bilemem
Bir boşluğa atlar gibi kendimi şiire bırakırım
Gözü kara kıtalar arasında sürüklenir giderim
Beki bir şiir limanına vurur çürümüş cesedim
Ben gidince mısraların esamesi bile okunmaz
Hiç yere kırdığın kalemi başka bir el tutamaz
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta