Aşkı yaşamakta parayla oldu artık,
Bir kuru merhabaya kanmıyormuş kimse.
Oysaki nekadar ıslaktı dudaklarımız,
Nekadar içtendi o merhaba,
Kanmakmış, kandırılmakmış,
Bunlarda ne böyle,
Sanki gönül yalancılık peşinde!
Kulağını sekiz aç,
Aşkı yaşamak parayla olmuş genç,
Benden sana bir tavsiye;
Paran yoksa cebinde,
Aşık olma kimseye.
Seven insan ararmış çünkü,
Kafelere, sinemalara götürürmüş,
Martılara simit atarmış sevgililer,
Bedava bir bankta oturup,
Aç karna muhabbet etmek olmazmış.
Oysaki nekadar temizdi o muhabbet,
Yürekte kaç süzgeçten geçerdi aç karna.
Değeri yok tabi bunların,
Önünüzde birer kapuçino olsu yeter,
Laf nerden geliyo..
Nereye gidiyo önemi yok.
Araban varsa yakışıklıymışsın ayrıca,
Onunda bir kademesi varmış tabi,
Kendi içinde ayrılırmış marka marka..
Paran varsa adammışsın,
Kravatın yoksa takmazmış seni kimse,
Onuda sordum,
En ucuzu beş tl.
Kayıt Tarihi : 22.8.2013 10:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!