Bu siirde sana sevgili Şiiri - Fikret Yavuz

sanada mı siir yazacaktım sanadamı bilmezdim

elllerim titriyor yazamıyorum yazdıgımıda siliyorum
ne yazık halen daha seviyorum seviyorum ne yapayım

biliyorum baslangicimiz yok sonumuz yok artık
içimde hep yanacan anlatamıyacam kahrolacam

ben hep uzak kalacam bakamıyacam gözlerine
tutamıyacam ellerini biliyorum ama seviyorum

ne yapayım bu siiri ne yazık ki sana yazıyorum
caresizim ne haldeyim biliyorsun yokum dedin yoksun

ellere yar olacan baskasını bakıp sevecen artık
gönlümce mutlu olursun cocuklarına sarılıpta yatarsın

sakladım senle bana ait olan herseyi korkma
kimse bilmeyecek artık ne kadar sevdigimi

hani sahilde ellerimi tutuyordun gözlerime bakıyordun ya
ask naraları atıyorduk onlarıda sakladım hepsini yoksun

sahildeki martılar gün doğdu size gelmeyecek
uzaklara gitti bu sahilin en nadide cicegi

farkındayım üzülmüyorda degilsiniz ama ne yapalım kader bu
ooo siz laftanda anlamıyorsunuz tek hatra siz kalacaksınız,

tek hatra bu sahil kalacak ben her ayın yirmisinde gelecem
sevdiginiz susamlı ekmeklerle unutmayacam söz özülmeyin

belki onun gibi atmıyacam ekmekleri ama gelecem
belki onun gibi sahilde kosmuyacagım ama gelecem

bu siir sen le beni anlatacak her daim isimsiz kalacan
soran olacak illaki kim bu diye hiç olmayan biri diyecem

bu siiri oku sevgili inan unuttum seni sen bil
bilirsin ben hep gülerim etrafıma mutlu ol bebegim